Oorlog op de Blandijn. I.
Ach, proffen en humor...het is een moeilijk huwelijk. Schandelijk wordt het als de mindere goden klassiekers stelen bij de échte Blandijnkomieken. Zelfs Magda Devos, die de schalkse kwinkslagen toch maar van tussen de plooien van d'r rok te schudden heeft, bestond het zich begin dit jaar te bedienen van de beroemde 'auditoriumalpinisme'-grap van woordkunstenaar Klaas Willems. Klaas gebruikt dat neologisme al zo lang dat het al lang geen neologisme meer is, maar toch krijgt hij, in zijn eigen onnavolgbare stijl, er toch elk jaar weer de lachers mee op zijn hand. Dat hoeft niet te verbazen: zijn publiek wordt elk jaar grondig vernieuwd. Toch zijn ook de zittenblijvers telkens weer verheugd op een bisronde. Maar dat was dit jaar zonder Magda gerekend. Haar vak valt in het eerste semester, Klaas is pas dit semester aan de beurt...haar meesterbrein had weinig tijd nodig om de voordelen van die voorsprong in te zien, en al in de eerste les sneed ze haar collega met een venijnige grijns de pas af. De eensgezinde bulderlach die de auditoriumtrappen afrolde maakte het duidelijk: met haar gestolen geestigheid had ze meteen ook ieders hart ontvreemd.
Ik hoef niet naar Taal- en tekststructuren te gaan. Ik heb dus niet gezien hoe Klaas lijdzaam de verontwaardigde stilte heeft moeten toehoren, hier en daar een vermanend gemompel, toen hij, met een nonchalance dat enkel de échte groten onderscheidt, zijn, zíjn grap ten berde bracht. "Kan hij zijn eigen mopjes niet verzinnen?" - "Wat een droge kwast, denkt hij ons hiermee aan het lachen te brengen?" - "En Magda vertelde ze zó veel beter" - "Het schijnt dat hij vroeger een snor had"...sindsdien woedt er oorlog op de Blandijn. Voorlopig vormt ons binnenperkje annex kinderboerderij nog een veilige maar noodzakelijke buffer tussen hun beider kantoren, maar wie aan Klaas raakt, betaalt daar eerder vroeg dan laat de rekening voor. Wordt dus vast en zeker vervolgd.
Ach, proffen en humor...het is een moeilijk huwelijk. Schandelijk wordt het als de mindere goden klassiekers stelen bij de échte Blandijnkomieken. Zelfs Magda Devos, die de schalkse kwinkslagen toch maar van tussen de plooien van d'r rok te schudden heeft, bestond het zich begin dit jaar te bedienen van de beroemde 'auditoriumalpinisme'-grap van woordkunstenaar Klaas Willems. Klaas gebruikt dat neologisme al zo lang dat het al lang geen neologisme meer is, maar toch krijgt hij, in zijn eigen onnavolgbare stijl, er toch elk jaar weer de lachers mee op zijn hand. Dat hoeft niet te verbazen: zijn publiek wordt elk jaar grondig vernieuwd. Toch zijn ook de zittenblijvers telkens weer verheugd op een bisronde. Maar dat was dit jaar zonder Magda gerekend. Haar vak valt in het eerste semester, Klaas is pas dit semester aan de beurt...haar meesterbrein had weinig tijd nodig om de voordelen van die voorsprong in te zien, en al in de eerste les sneed ze haar collega met een venijnige grijns de pas af. De eensgezinde bulderlach die de auditoriumtrappen afrolde maakte het duidelijk: met haar gestolen geestigheid had ze meteen ook ieders hart ontvreemd.
Ik hoef niet naar Taal- en tekststructuren te gaan. Ik heb dus niet gezien hoe Klaas lijdzaam de verontwaardigde stilte heeft moeten toehoren, hier en daar een vermanend gemompel, toen hij, met een nonchalance dat enkel de échte groten onderscheidt, zijn, zíjn grap ten berde bracht. "Kan hij zijn eigen mopjes niet verzinnen?" - "Wat een droge kwast, denkt hij ons hiermee aan het lachen te brengen?" - "En Magda vertelde ze zó veel beter" - "Het schijnt dat hij vroeger een snor had"...sindsdien woedt er oorlog op de Blandijn. Voorlopig vormt ons binnenperkje annex kinderboerderij nog een veilige maar noodzakelijke buffer tussen hun beider kantoren, maar wie aan Klaas raakt, betaalt daar eerder vroeg dan laat de rekening voor. Wordt dus vast en zeker vervolgd.
7 Comments:
Hm. Hoe zeker ben je er van dat die grap oorspronkelijk van Willems is? Ik heb ze Magda anno 2001 al weten vertellen. En toen was Willems zo slim om ze niet te herhalen tijdens de lessen Taal- en Tekststructuren. :) Of je het bij het rechte eind hebt weet ik dus niet, maar het is in elk geval leuk geschreven.
Aha! Nieuwe informatie! Anno 2001 wist ik de Blandijn nog niet eens liggen, dus ik vertrouw daar op jouw geheugen. Het jaar erna heeft Willems ze in de eerste les taal- en tekststructuren wel gebruikt, en kwam me toen her en der ter ore dat dat één van zijn veelgesmaakte klassiekers was. Groot was dan ook mijn ontsteltenis toen ik er begin dit jaar Magda mee hoorde uitpakken. Dit vraag in elk geval om nader onderzoek. Vandaar de 'I' in de titel, ah ja.
Ik zou Magda ook maar niet onderschatten als ik jou was. Maar ik wil haar Klaas best wel eens snedig horen afmaken in de speeltuin van de plaatselijke veestapel, eigenlijk.
Wordt hopelijk vervolgd... *tumdudum*
En jij, Jonah. Jij gaat hier toch iets mee doen? ;)
Je hebt gelijk, je hebt volkomen gelijk. Maar momenteel zit ik nog met een Hausarbeit voor Duits die al twee dagen voorbij deadline is :(.
Volgende week komen er foto's van bejaarden, da's toch ook al wat!
Geweldig, toch.
wat was de mop, dat ik ook eens kan bulderen...?
Post a Comment
<< Home